Zoektocht door de paranormale wereld
Door Martie Dieperink
(dit is een gedeelte uit een boek van haar hand. Dit fragment is met toestemming overgenomen. Het boek is helaas niet meer verkrijgbaar).
Op zoek naar het paranormale
De mens van deze tijd is op zoek. We zoeken naar een beetje geluk of ontspanning en als we religieus ingesteld zijn, gaan we op zoek naar God of, zoals velen het tegenwoordig liever zeggen, naar het goddelijke.
Velen zijn zoekende geworden, want als mens van deze tijd zijn we vaak niet meer zo vast overtuigd van de oude zekerheden die we misschien nog in de kerk hebben geleerd. We willen graag zelf op ontdekkingsreis gaan en nieuwe gebieden onderzoeken. Zoeken is op zichzelf een goede zaak. In de Bijbel wordt ons beloofd: “Wie zoekt zal vinden.” Dit heb ik zelf jarenlang gedaan als een van de vele zoekende mensen.
Van huis uit had ik interesse voor het paranormale meegekregen. Ik was zelf ook paranormaal gevoelig. Tijdens mijn theologiestudie in de jaren zestig raakte ik in de ban van oosterse godsdiensten. Ik las veel boeken over het paranormale en oosterse godsdiensten en volgde ook de colleges in parapsychologie bij prof. Tenhaeff. Ik ben zelfs een jaar in India geweest in een ashram, een gemeenschap waar ik me nader in de yoga verdiepte en contact had met een goeroe. Wat me vooral aantrok was het feit dat yogi’s zeiden dat ze God hadden ervaren. Ik verlangde naar een levende Godservaring. En zo hoopte ik in India God te vinden. Twintig jaar lang was ik nauw betrokken bij de New Age beweging.
Velen geloven dat er in dit nieuwe millennium een hele nieuwe tijd zal aanbreken, een New Age vol licht, liefde en vrede. New Agers geloven dat wij in staat zijn om in eigen kracht dit paradijs op aarde te maken. We zouden volgens hen ons bewustzijn nog maar amper hebben ontwikkeld. Als we ons bewustzijn verder gaan ontwikkelen, zouden we over ongekende vermogens kunnen beschikken. Dan kunnen we met geesten gaan communiceren, helderziend worden en kosmische krachten benutten om anderen en onszelf te genezen van welke kwalen ook.
Er is in onze postmoderne tijd een enorme hang naar paranormale ervaringen. Paranormale ervaringen zijn ervaringen die de normale zintuiglijke ervaringen te boven gaan. Er zijn mensen die dingen horen, ruiken, zien, weten of voelen die anderen niet waarnemen. We kunnen bijvoorbeeld met onze gewone ogen geen engelen waarnemen. Toch komt het voor dat mensen zeggen dat ze engelen zien. Lijkt dat niet uiterst interessant en erg aantrekkelijk?
Prinses Irene die ook New Ager is geworden, schrijft in haar boek Dialoog met de Natuur:
“Het was dus waar geweest wat Mary (een vriendin) zei, het leren lezen van energieën die in de chakra’s en de aura’s en daaromheen zijn, en al die energieën die nog wat verder weg om ons heen zijn, had inderdaad ook in mijn gaven-pakket gezeten. Dat ontdekte ik tenminste toen ik cursussen ging volgen om voeding te geven aan mijn gigantische nieuwsgierigheid om áchter de dingen te kijken.”
Er zijn tegenwoordig genoeg mogelijkheden om deze spirituele nieuwsgierigheid te stillen: New Age boeken zijn overal te koop en er zijn genoeg paranormale beurzen waar we heen kunnen gaan. De Harry Potter-boeken openen voor kinderen de wereld van de magie.
Een andere wereld
De hypnotherapeut Van der Heide heet ons als volgt welkom op een paranormaal beurs:
“Van harte welkom op de Paranormale Beurs van View. In elke provincie en in vele steden organiseert View reeds jaren goed bezochte ‘para- en gezondheidsmarkten.’ Alles gericht op spirituele, paranormale en alternatieve geneeswijzen en hulpverlening. Bezoekers en alternatieve werkers zijn allen op zoek naar de factor X in het leven. Waarbij niemand de wijsheid in pacht heeft! Wij praten met z’n allen over geesten, spookhuizen, chakra’s, beschermengelen, helderziendheid, magnetiseren, het geloof, sterren, de sferen… maar NIEMAND weet eigenlijk precies hoe het leven, DE GEEST, de kosmos precies in elkaar steekt. Niemand weet precies hoe God, Jezus, Maria, Allah of Krishna alles heeft bedoeld.”
We kunnen uit de woorden van de hypnotherapeut opmaken dat we in een andere denkwereld terechtkomen, als we op zoek gaan naar nieuwe mogelijkheden en paranormale ervaringen. Dit nieuwe denken verschilt wezenlijk van het traditionele christelijke denken dat veel mensen, in ieder geval de ouderen, van huis uit nog hebben meegekregen. De oude zekerheden worden nu verruild voor een nieuwe onzekerheid. Voor de hypnotherapeut Van der Heide is alles niet zo zeker meer.
Maar gaan we er werkelijk op vooruit als we de oude zekerheden inwisselen voor een nieuwe onzekerheid? Is het niet gevaarlijk om met krachten in zee te gaan waarvan men niet werkelijk weet wat voor krachten het zijn? Stel je voor dat we in een moeras terechtkomen waar we in wegzinken?
Als we op reis gaan naar een voor ons onbekende plaats, dan nemen we voorzorgsmaatregelen. Als ik op reis ga, neem ik bijvoorbeeld een kaart mee, om de weg goed te kunnen vinden. Moeten we ook geen voorzorgsmaatregelen nemen, als we op ontdekkingsreis gaan in een onbekende geestelijke wereld? Volgens de hypnotherapeut Van der Heide kunnen we het beste op ons eigen gevoel vertrouwen. Hij schrijft:
“Er gaat niets boven uw eigen intuïtie als het handelt over het eigen bestaan. Het leven is de kunst om naar je eigen gevoel te leren luisteren!”
Maar als ik op weg ga naar een onbekende bestemming, en me alleen door mijn eigen gevoel laat leiden, kan ik gemakkelijk verdwalen. Mijn eigen oriëntatievermogen kan falen. Ik ben zelf iemand geweest die besluiten nam op grond van mijn eigen gevoel. Zo had ik een intuïtie dat ik naar India moest gaan om daar mijn geluk te vinden. Achteraf is duidelijk geworden dat dit helemaal geen juiste beslissing is geweest. Ik heb ervaren dat eigen intuïties en subjectieve gevoelens bedrieglijk kunnen zijn. Net zoals in de normale wereld hebben we ook in de geestelijke wereld een betrouwbare objectieve reisgids nodig, als we op ontdekkingsreis gaan.
Maar het is in onze tijd verdacht om dingen met zekerheid te weten. Het verwijt wordt nog wel eens geuit, als je getuigt dat je een zeker houvast hebt: “Jij weet alles zo zeker, alsof je God in je vestzakje hebt.” Het is waar, we kunnen in ons gevoel van zekerheid gauw hoogmoedig worden en denken dat wij alles zo goed weten, maar is het verkeerd om over onze levensbestemming zekerheid te hebben? Een kaart geeft toch ook duidelijk aan hoe we op onze plaats van bestemming moeten komen? We zijn toch niet tevreden met een kaart die alleen vage lijnen tekent?
Als de factor X, God, waarlijk liefde is, - ook de hypnotherapeut Van der Heide spreekt over DE LIEFDE – zou Hij dan mensen in het onzekere laten over hun eeuwig wel en wee? Als God tenminste een persoon is. Maar liefde veronderstelt een persoon. Een steen kan niet liefhebben. Als die liefde bestaat en God liefde is, zou Hij dan niet een weg ten leven tonen en ons een betrouwbare reisgids meegeven?
Kunnen we hierbij van de Bijbel gebruik maken? Velen huiveren bij het idee dat de Bijbel de absolute waarheid zou vertolken. Het nieuwe denken is niet alleen veel vager, maar relativeert ook sterk. Zoals Van der Heide aangeeft, kunnen in dit nieuwe denken Boeddha, Jezus en Krishna gewoon naast elkaar staan. Waarom zou de Bijbel wel waar zijn en de boeken van de Hindoes niet? Tegenwoordig ervaren we het gauw als een vorm van discriminatie als we het ene wel goed vinden en het andere verkeerd.
In New Age kringen wordt de Bijbel wel als een interessant religieus boek beschouwd, maar er wordt ook geregeld afwijzend over gesproken. De New Agers geven als reden voor die afwijzing aan dat de Bijbel een boek is uit het voorbijgegane Vissentijdperk en dus verouderd is. Maar dit kan niet het eigenlijke argument voor deze afwijzing zijn, want de boeken van de Hindoes zijn ook heel oud en die zijn bij New Agers wel erg in trek. Zij worden niet als verouderd beschouwd. Er gaat inderdaad veeleer een ander motief verscholen achter die afwijzing. De Bijbel waarschuwt ernstig voor praktijken die door New Agers worden gepropageerd zoals het oproepen van geesten. Dat wekt uiteraard verzet op. John Klimo schrijft in zijn boek over channeling:
“Voor zover de kerken uit zijn op het exclusieve recht op contact met dat wat de dagelijkse werkelijkheid overstijgt en met het bewustzijn, en voor zover zij channeling als afgodendienst en het heulen met ‘onbekende geesten’ verbieden, ontkennen zij wat hun rol zou moeten zijn van: ons helpen bij het op eigen wijze nieuwe verbindingen maken met onze gemeenschappelijke bron als onderliggende werkelijkheid.”
Hier wordt de kern van het probleem zichtbaar. Het christelijke standpunt lijkt zo eng. Zo ervoer ik dat persoonlijk ook. Dat in de Oude Testament het oproepen van geesten werd verboden, was voor mij ook een verouderd standpunt. We konden er nu ruimer over denken en ik bezocht ook tijdens mijn studententijd ettelijke malen een spiritistische seance. Alles wat negatief lijkt, namelijk het bestaan van de hel, een duivel, de antichrist en demonen, verdween uit mijn gedachten. Daar denk je toch liever niet aan. En zo worden vaak deze “verouderde” zaken weggewuifd als bangmakerij uit vroegere tijden. Wij zijn meer “verlicht”.
Zo lijkt het alsof twee denkwerelden op elkaar botsen. Christenen en New Agers lijken elkaar niet te kunnen verstaan. In het postmoderne denken kunnen verschillende waarheden naast elkaar bestaan - jij hebt jouw waarheid en ik de mijne – maar dat maakt de eigenlijke kloof niet minder groot. Ik ken de beide werelden uit eigen ervaring en ik weet hoe groot het verschil is. Het gaat niet om nuanceverschillen, maar om een fundamentele kloof.
Niets uit dit artikel mag worden zonder uitdrukkelijke toestemming van de stichting en de auteur/vertaler worden overgenomen, gekopieerd of gebruikt worden. Uiteraard mag volgens de gangbare regels van bronvermelding er wel naar verwezen worden in andere publicaties. Neem bij twijfel eerst contact met ons op via het contactformulier.