Een weging van de New Apostolic Reformation - deel 3: bizarre praktijken en onbijbelse eschatologie
Door Roelof Ham
Een onbijbelse eschatologie
Sommige zaken heeft God voor ons verborgen gehouden. Daar is geen woord over te vinden in de Bijbel. Hooguit indirect kunnen we iets afleiden uit een passage of hoofdstuk in Gods Woord. God heeft dat om wat voor reden dan ook voor ons afgesloten.
Dit geldt gelukkig niet voor het einde der tijden en de dingen die daarbij horen. In de theologie wordt dit de eschatologie genoemd: de leer van de laatste dingen. De Bijbel schrijft uitvoerig over deze laatste dingen. Niet dat we daarmee alles totaal kunnen doorgronden, want veel is in beeldende en abstracte profetische formuleringen geschreven, maar de belangrijkste lijn in Gods plan met het einde van de tijden is duidelijk: alles gaat naar een moment toe in de tijd waarop God zal overwinnen en zijn Rijk definitief zal vestigen. Het kwaad zal verslagen worden, de goddeloze zal zijn straf en oordeel te beurt vallen en de kinderen van God zullen voor eeuwig bij en met God zijn. Jezus is de Verlosser die dit gaat bewerken en wij zullen daar onderdeel van uitmaken. Eerst echter zal de wereld steeds verder afdwalen. Er zal steeds meer opstandigheid, goddeloosheid en liefdeloosheid zijn, de duivel zal de macht grijpen op aarde via de Antichrist en Gods oordelen zullen over de wereld komen. Daarna komt het einde.
Opvallend is dat dit door aanhangers van het gedachtengoed van de N.A.R. wordt ontkend. Zij menen, vanuit hun verlangen naar opwekking en vanuit een misverstaan van Johannes 14: 12, dat wij het einde zelf zullen bewerken. Ik heb in het eerste artikel in deze serie uitvoerig beschreven dat geloofd wordt dat vooral profeten en apostelen steeds grotere wonderen zullen doen en dat er dan een opwekking zal plaatsvinden in de wereld die zijn weerga niet kent. Deze opwekking leidt tot de komst van het Koninkrijk en de terugkeer van Jezus. Het gedachtengoed van de N.A.R. laat de komst van de Dag van de Heer daarmee dus niet afhangen van Jezus en de Vader, maar legt de verantwoordelijkheid daarvoor bij mensen: de gelovigen moeten ervoor zorgen dat Jezus terugkomt door een opwekking te bewerken met wonderen en tekenen, onder leiding van de Heilige Geest en zijn apostelen en profeten.
Dit is in tegenspraak met de Bijbel. Gods Woord laat duidelijk zien dat Christus het einde zal brengen. 1 Korinthe 15 zegt: ‘Zoals door Adam allen sterven, zo zullen wij door Christus allen levend worden gemaakt. Maar ieder op de voor hem bepaalde tijd: Christus als eerste en daarna, wanneer Hij komt, zij die hem toebehoren. En dan komt het eind en draagt Hij het koningschap over aan God, de Vader, nadat Hij alle heerschappij en kracht vernietigd heeft.’ Hij, onze Here Jezus, zal dit doen, niet wij als zijn volgelingen en kinderen op aarde.
Openbaring 5 zegt hier met een hemels perspectief: ‘Wie komt toe de zegels te verbreken en de boekrol te openen?’ Maar er was niemand in de hemel of op aarde of ander de aarde die de boekrol kon openen en inzien. Het deed me veel verdriet dat blijkbaar niemand het verdiende om de boekrol te openen en hem in te zien. Toen zei een van de oudsten tegen mij: ‘Wees niet verdrietig. Want de leeuw uit de stam van Juda, de telg van David, heeft de overwinning behaald en daarom mag Hij de boekrol met de zeven zegels openen.’ Het boek met de zeven zegels waarin het einde van de dingen wordt beschreven, kan alleen door Christus de Overwinnaar worden geopend. Niet door een mens. Nee, zelfs niet door een hemels wezen. Enkel Hij, de Leeuw van Juda!
Het is daarom een verdraaiing van de Bijbelse waarheden om de verantwoordelijkheid en uitvoering van de bewerking van het laatste bij Gods kinderen te leggen. Wij kunnen dat niet. Alleen Jezus kan dit op de daarvoor door God gestelde tijd. Nergens in het Nieuwe Testament wordt ons de opdracht gegeven om het einde en de definitieve vestiging van het Koninkrijk van God op aarde te bewerkstelligen. O, wij hebben genoeg te doen gekregen. We hebben de grote Opdracht om mensen voor Christus te winnen, we krijgen de oproep staande te blijven in moeite en te volharden in vervolging, we mogen gemeenschappen van geloof vormen, het goede doen voor je naaste en de wereld, al biddend en groeien door training in kennis van God en zijn Woord tot heiligheid. Nooit worden we echter opgeroepen om Gods einde te bespoedigen of te bewerken. Dat is voorbehouden aan de Vader en wordt bereikt door de Zoon.
Ergens is het verlangen om zelf het einde te bewerken en Gods Koninkrijk te vestigen een uiting van het moderne denken en de tijdgeest van onze eeuw. Wij willen van de wereld immers ook een betere plek maken door actie te ondernemen. Klimaatmarsen, Black Live Matter en wat niet meer zij staan hiervoor symbool. Wil je een betere wereld? Dan begint dat bij jezelf!
Dat terwijl de Bijbel leert dat het einde van deze aardse wereld niet een utopie is, maar een distopie. Het einde van deze werkelijkheid zal het resultaat zijn van een steeds kwaadaardigere en chaotischere wereld. Voordat Jezus terugkomt gaat de wereld meer en meer kapot aan de gevolgen van zonde en kwaad. De mensheid zal meer en meer verliezen van wat het heeft verworven naarmate het einde dichterbij komt. Jezus zelf spreekt hier uitvoerig over in Matteüs 24 en Lukas 21, in zijn onderwijs dat bekend is komen te staan als ‘de rede van de laatste dingen.’
Het begint met valse religiositeit en christendom. Vals omdat het niet meer gaat om de ware Messias en de verlossing die Hij heeft gebracht, maar om allerlei andere messiassen die worden opgevoerd. Personen die zich als de verlosser aanbieden, leringen die redding beloven maar welke niet gebaseerd zijn op het evangelie van Jezus, dat soort zaken. Denk bijvoorbeeld aan positief denken, aan God als de grote Therapeut die al je problemen oplost, aan de belofte van rijkdom en welvaart als ons geloof maar groot genoeg is en ga zo maar door. Er zijn vele valse christussen en vele misleidingen die verlossing beloven en in onze tijd lijkt dit zich steeds meer, steeds verder en steeds makkelijker te verspreiden over de wereld door sociale media en de digitale wereld. Dit is een teken van het einde. Het is tendens die zal doorzetten en die sterker zal worden. Met een hernieuwde ontdekking van het evangelie van Jezus, met een wereldwijde opleving en opwekking rondom het kruis (wat de N.A.R. beweert) heeft het niets van doen. Jezus waarschuwt ons voor het tegenovergestelde!
Daarnaast leert Jezus over rampen en oorlogen die zullen toenemen. Als ik dit opschrijf is het zomer 2021 en komen de berichten over natuurrampen als gevolg van klimaatverandering als een golf over ons heen spoelen. Bosbranden op verschillende plekken in de wereld, overstromingen door overvloedige regenval, droogte, extreme hitte en ga zo maar door. Het wordt elk jaar erger en intenser. Wetenschappers, politici en NGO’s menen dat dit zal leiden tot meer en meer onrust in de wereld onder naties en volken. Oorlogen zullen volgen in het kielzog van deze rampen en gigantische vluchtelingenstromingen liggen in het verschiet met alle gevolgen van dien.
Jezus beschrijft deze toenemende rampspoed dus al in zijn rede en Hij besluit dan met de woorden: ‘Dit is slechts het begin van de weeën.’ Dit impliceert opnieuw dat het niet beter wordt, maar slechter. Het komt aldus totaal niet overeen met de visie van de N.A.R. Er komt geen opwekking, wij brengen niet het vrederijk van Gods Koninkrijk en vestigen geen utopie waarin iedereen God volgt in zegen. Het wordt naarmate het einde komt slechter met de wereld. Jezus leert niet dat wij uiteindelijk zullen triomferen en dat Hij dan zal verschijnen. Als het gaat over ons gelovigen dan spreekt Jezus over vervolging en over gehaat worden door alle volken omwille van zijn naam in zijn leringen. Matteüs 24: 13 is veelzeggend: ‘Maar wie standhoudt tot het einde, zal worden gered.’ Niet wie overwint, tekenen en wonderen doet en opwekkingen veroorzaakt, maar wie standhoudt.
En dit alles is slechts een bloemlezing. Ik zou er nog veel meer over kunnen zeggen. Het punt is echter wel duidelijk: voordat Jezus terugkomt wordt het niet beter. Er komt geen geestelijke opwekking van heb ik jou daar en wij bewerken niet dat het duizendjarig vrederijk zal komen. Van een overwinnende eschatologie (victorious eschatology zoals dat wordt genoemd in de N.A.R. – zie deel 1) waarin wij de wereld overwinnen in de zeven terreinen en bergen van de cultuur en samenleving, is geen sprake. Hier ontspoort de N.A.R. in zijn theologie. In Nederland is de Kingdom Now beweging een goed voorbeeld hiervan.
Bizarre praktijken
Tot slot nog enkele woorden over de excessen die voortkomen uit een radicaal denken vanuit de menselijke ervaring en het daarbij niet hanteren van de objectieve maatstaf en toetssteen van Gods Woord, de Bijbel. Zoals ik al eerder schreef in deel 2 leidt het ontbreken hiervan tot bizarre praktijken. Hier wil ik er een paar van noemen.
Fire tunnels.
Al deze opvattingen, al de theologie die ik in de voorgaande twee artikelen besproken heb, geeft aanleiding tot ontsporing in allerlei ronduit bizarre en extreme uitingen. Een voorbeeld hiervan is het ritueel van de ‘Fire Tunnel.’ Deze ‘Fire tunnel’ wordt gezien als een uiting van het werken van de Geest van God. Een ‘Fire tunnel’ is een haag van gelovigen die tegenover elkaar staan (de tunnel). Het idee is dan dat wanneer je als gelovige door de tunnel loopt je met de vervulling van de geest zult worden overspoeld (het vuur of ‘fire’). Wat echter gebeurt is massa-hysterie van hele groepen mensen die totaal de controle kwijt zijn en schokkend, schuddend, lachend op de vloer vallen en soms zelfs groepsgewijs weerloos op de grond op bizarre wijze liggen te lachen of te schokken en te schreeuwen terwijl er overal om hen heen chaos is. Tik maar eens op YouTube bijvoorbeeld de zoekwoorden 'fire tunnel' in om schokkende voorbeelden hiervan te zien.
Dit soort uitingen heeft niets te maken met de werking van de Heilige Geest van God zoals we die in de Bijbel tegenkomen, noch met de leringen die we daar vinden over de Geest. De Geest van God is een Geest van rust en orde, niet van chaos leren we al in de Korinthe-brieven. In Galaten 5 lezen over de vruchten van de Geest dit: ‘Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugd en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.’ Het zijn slechts twee teksten. Het is opnieuw niet de bedoeling om hier een uitvoerige en complete theologie te geven van de Heilige Geest en zijn werk. Ik geef enkel aan hoe de Bijbel ons dingen meegeeft en onderwijst en hoe dit haaks staat op excessen als hier beschreven. Als de wijsheid van Gods Woord niet de toetssteen is, gebeurt dit vanzelf en dat is niet goed. Op z’n minst moeten aanhangers van de N.A.R. zich verantwoorden in dit Bijbelse licht. Het geeft geen pas om enkel te zeggen: als het voelt als God en als het mij zegent, als het met een oprecht hart gebeurt, is het oké. Dan is het van God. Deze maatstaf is te mager.
Grave soaking of grave sucking.
Een ander extreem voorbeeld van de gevolgen van het N.A.R. denken vinden we in de praktijk van ‘grave soaking’ ook wel ‘grave sucking’ genoemd. Hierbij gaan gelovigen liggen op een graf van een beroemd overleden gelovige (het kan ook het knuffelen van een grafsteen zijn) om zijn of haar geestelijke gaven op te zuigen of op te nemen. Men doet dit vanuit de veronderstelling dat die gaven met hen zijn achtergebleven op de plek waar zij liggen. Deze gedachte is afkomstig van apostelen, in dit geval met name Bill Johnson, die dit zo hebben gezegd en geschreven (zie bijvoorbeeld het boek 'The Physics of Heaven') en zoals we hebben geleerd, wat apostelen zeggen is waar en van God. Bill Johnson zegt achteraf als hem daarnaar wordt gevraagd (zie hier) dat hij dit nooit zo bedoeld heeft. Hij zou hebben bedoeld dat we onze voorgangers moeten eren en gedenken, maar hij neemt desondanks geen afstand van de praktijken zelf. Immers als het goed voelt, dan is het goed. De mens is zelf de maatstaf. Dat is jammer, zeker als je beseft dat zelfs zijn eigen vrouw aan grave soaking doet (er zijn foto’s vrij op het internet te vinden hiervan). Als hij dit echt niet zo gewild heeft, dan kan hij met zijn autoriteit hier zo een einde aan maken en er afstand van nemen. Dat gebeurt echter niet.
Deze extremiteit, waarvoor er Bijbels geen enkel bewijs of onderbouwing is te geven, is een uitwas en gevolg van de theologie en opvattingen van de N.A.R. Dit is waartoe het kan leiden als mensen verder willen gaan dan de Bijbel en zichzelf tot maatstaf, toetssteen en autoriteit maken. Daarmee kan er geen andere conclusie getrokken worden dan dat deze beweging en haar denken daarom moet worden afgewezen. Het is theologisch ondeugdelijk, gaat voorbij aan de Bijbel als het Woord van God, maakt van de mens en de menselijke ervaring de maatstaf voor alles en stelt naast wat God ons geeft in zijn Woord de uitspraken van apostelen en profeten op gelijke hoogte qua autoriteit. Dit leidt onherroepelijk tot excessen – zoals ik hiervoor heb laten zien – en tot onbijbels denken over bijvoorbeeld iets als de eschatologie.
Niets uit dit artikel mag worden zonder uitdrukkelijke toestemming van de stichting en de auteur/vertaler worden overgenomen, gekopieerd of gebruikt worden. Uiteraard mag volgens de gangbare regels van bronvermelding er wel naar verwezen worden in andere publicaties. Neem bij twijfel eerst contact met ons op via het contactformulier.